1. Zapisy w umowach kredytów hipotecznych indeksowanych lub denominowanych do waluty obcej mogą stanowić niedozwolone postanowienia umowne, które nie wiążą konsumentów.
2. Szczególnie zwrócić uwagę należy na klauzule, zgodnie z którymi waloryzacja lub indeksacja kredytu, transz kredytu oraz rat kapitałowych i odsetkowych odbywała się według kursu dowolnie ustalanego przez jedną ze stron umowy – bank.
3. Bezskuteczność zapisów umownych może doprowadzić do nieważności całej umowy – jako że mechanizm waloryzacji/indeksacji stanowi istotę nienazwanego stosunku prawnego jakim są „kredyty frankowe” (niezależnie od rodzaju obcej waluty) i po wykluczeniu zapisu umowa nie może być prawidłowo wykonana – jest to sprzeczne z pierwotną wolą stron.
4. Innymi możliwymi skutkami jest wykonywanie umowy, jakby od początku była zwykłym kredytem złotówkowym, lub wprowadzenie w miejsce niekorzystnych zapisów innych, „sprawiedliwych” – poprzez odniesienie waloryzacji/indeksacji na przykład do kursu średniego waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.
5. Wszystkie przedstawione wyżej koncepcje mają odwzorowanie w bieżących wyrokach sądów powszechnych – brak jednak ugruntowanego, jednolitego stanowiska judykatury.

 

PROSTO !