1. Data zawarcia umowy o pracę nie musi być tożsama z datą nawiązania stosunku pracy – do nawiązania stosunku pracy może dojść w późniejszym terminie, jeżeli zostanie on oznaczony w umowie.
2. Data określona w umowie jako dzień rozpoczęcia świadczenia pracy jest równocześnie datą nawiązania stosunku pracy.
3. Pracownik, który mimo zawarcia umowy o pracę nie rozpocznie świadczenia pracy w umowie, naraża się na roszczenia pracodawcy w związku z niewykonaniem zobowiązania umownego.
4. Możliwe jest wypowiedzenie umowy o pracę przed dniem rozpoczęcia świadczenia pracy. Zastosowanie znajdą terminy wypowiedzenia właściwe dla trwających już stosunków pracy (art. 36 Kodeksu pracy).
5. Co do zasady, ponieważ pracownik nie zaczął jeszcze świadczyć pracy, i nie można mówić o jego „stażu pracy” – zastosowanie znajdzie najkrótszy, dwutygodniowy termin wypowiedzenia umowy o pracę, kończący się w sobotę.
6. Zgodnie z uchwałą SN, do okresu zatrudnienia, od którego zależy długość okresu wypowiedzenia, wlicza się wszystkie poprzednie okresy zatrudnienia u danego (tego samego) pracodawcy. Okres wypowiedzenia może zostać wydłużony także ze względu np. na przejście zakładu pracy na innego pracodawcę lub w skutek ustaleń umownych stron umowy o pracę.

PROSTO!